In de Economiebijlage van NRC van zaterdag 14 december staat een artikel over de onderhandelingen tussen VGZ en zorgaanbieders. Wie het bericht leest kan de indruk krijgen dat het extreem moeilijk is om met VGZ tot goede afspraken te komen.
De krant sprak met een aantal ziekenhuisdirecteuren en de voorzitter van de Landelijke Huisartsenvereniging over de manier waarop VGZ zich opstelt in onderhandelingen met zorgaanbieders*.
Tom Kliphuis, voorzitter van het bestuur van Coöperatie VGZ reageerde als volgt op het artikel dat op 14 december verscheen:
“We realiseren ons dat er in de onderhandelingen tussen VGZ en zorginstellingen aan beide kanten vaak moeilijke afwegingen moeten worden gemaakt. We erkennen dat het soms echt lastig is om tot een gedeelde visie te komen. Maar het beeld dat het met VGZ extreem moeilijk is om tot goede afspraken te komen, verbaast ons wel.”
“Tegenover de verhalen van ziekenhuisdirecteuren waarop NRC zich baseert, staan twaalf ziekenhuisbestuurders die met ons een alliantie zijn aangegaan waarin we samen werken aan zinnige zorg. Zij maken zich er, samen met de vier ggz-instellingen en twee thuiszorgorganisaties uit ons netwerk, hard voor dat we samen de noodzakelijke transitie in de zorg realiseren. En die beweging wordt gelukkig door steeds meer instellingen omarmd. Het spijt ons dat dat nog niet met alle ziekenhuizen lukt. We zien echt dat sommige zorgaanbieders offertes indienen die op geen enkele manier aansluiten bij de landelijk afgesproken ambities om de groei van de zorgkosten af te remmen.”
“Ook in het huidige contractseizoen hebben we met vier nieuwe ziekenhuizen een meerjarenovereenkomst gesloten met afspraken over zinnige zorg. We nodigen ook andere ziekenhuizen uit om samen met ons te bekijken hoe we de inhoud en organisatie van de zorg in Nederland duurzaam kunnen veranderen.”
Op de suggestie om ook enkele bestuurders van alliantiepartners uit het Netwerk Zinnige Zorg te benaderen, is de krant niet ingegaan. Onze gezamenlijke inspanningen op het gebied van zinnige zorg komen in het artikel dus niet aan bod. Hoewel de afsluitende zinnen van het artikel wel helder aangeven waarop onze inkoop-inspanningen gericht zijn:
„Er moet iets gebeuren en dat doet soms pijn. Vooral voor degene die nog niet de verantwoordelijkheid nemen om uitvoering te geven aan de gezamenlijke afspraak om de zorg betaalbaar te houden […] We voeren soms moeilijke gesprekken met zorginstellingen die, vergeleken met anderen, nog niet die beweging maken.”
Een ‘transitie’, zegt VGZ, is „écht meer dan een project of een simpele innovatie. Het is nadenken over hoe het in de zorg anders kan en moet. Als we niets doen, is het de vraag of wij, onze kinderen en kleinkinderen straks nog de zorg kunnen krijgen die nodig is.”
Het artikel bevat een aantal stevige uitspraken over het beleid van VGZ. We kunnen ons goed voorstellen dat mensen daar vragen over hebben. Daarom geven bij enkele punten uit het artikel graag een korte toelichting:
Met heel veel ziekenhuizen zijn we in het eindstadium van de onderhandelingen. Nu er duidelijkheid is over de ziekenhuis-CAO, zullen veel ziekenhuizen zich over hun laatste twijfel heen zetten, is de verwachting. Zoals het er nu uitziet, denken we met alle ziekenhuizen tot afspraken te kunnen komen voor 2020. Voor de meeste andere zorgsoorten is het grootste deel van de contracten al afgerond. Voor de eerstelijnszorg zijn contracten zorggroepen (samenwerkingsverbanden van huisartsen) voor ons erg belangrijk. Met 23 van de 25 zorggroepen hebben we inmiddels een contract.
In het artikel verwijt de LHV-voorzitter ons dat er geen ‘meedenkmentaliteit’ heerst in onze organisatie. De praktijk is letterlijk en figuurlijk anders. Wat doen we voor en met huisartsen?
Onze inkopers kregen in 2019 niet vaker verzoeken om aanpassing van het plafond of het maken van aanvullende afspraken dan gebruikelijk. Er waren inderdaad wel enkele uitschieters (zoals bij ggz-instelling Parnassia), maar in dergelijke gevallen gaan we altijd in gesprek over de onderbouwing en mogelijke oplossingen. Als zorginstellingen overschrijding van de afspraken kunnen onderbouwen en er daadwerkelijk meer zorg is geleverd, dan kijken we daar in redelijkheid naar.
Er is en was geen sprake van een ‘gat’ van €16 miljoen. We hadden (en hebben) een serieus voorstel gedaan voor compensatie van de overschrijdingen in 2018 en 2019 en zijn nog in gesprek over 2020. De hervatte gesprekken daarover verlopen serieus en oplossingsgericht.
De onderhandelingen met revalidatiekliniek Roessingh zijn de afgelopen week doorgegaan. We zijn elkaar – op basis van een nieuw bod van de aanbieder - dicht genaderd en verwachten op korte termijn het contract te kunnen sluiten. De discussie ging hier overigens niet puur over een overschrijding, maar over de gekozen aanpak: onder revalidatieartsen zelf bestaan twijfels bij de meerwaarde van klinische behandeling (opname). Daarom maakt VGZ (net als andere verzekeraars) alleen nog afspraken voor poliklinische behandeling van een aantal klachten.